De voorbereidingen zijn afgerond, de spanning stijgt: mijn eerste race op de iconische Nordschleife staat voor de deur – beter bekend als The Green Hell. Eindelijk zijn we onderweg naar de Nürburgring! De Nordschleife is magisch, meedogenloos én verslavend. Wat een plek om mijn NLS-avontuur te beginnen. Ik kan niet wachten op wat komen gaat!
De magie van de Nordschleife
De Nordschleife is niet zomaar een circuit. Met een lengte van ruim 24 kilometer, 84 bochten en 300 meter hoogteverschil is dit zonder twijfel het meest uitdagende circuit ter wereld. De baan is zó uniek, dat je er niet zomaar mag racen: je moet eerst een speciale licentie halen – de Nordschleife Permit. Zonder deze permit geen deelname. Donderdagochtend vertrekken we dus vroeg richting het circuit om het traject te doorlopen.
Donderdag – permitdag
De permit bestaat uit drie onderdelen:
- Online theorie
- Theorie op het circuit
- Praktijk op het circuit
De online theorie behandel ik vooraf thuis. Hierin komen specifieke regels aan bod die je bij een normale racelicentie niet tegenkomt – zoals het ontbreken van een safetycar en het belang van Code 60-zones. Op het circuit start de dag met een theorieles van ongeveer een uur samen met andere rijders. Daarna volgt een “trackwalk” in een bus, waarbij we op diverse plekken op de baan uitleg krijgen.
Als deze achter de rug is, komen we bij de pitbox en maken we kennis met de leden van het team. De belangrijkste voor mij dit weekend is Panti, Hij is Chief mechanic en dus verantwoordelijk voor de auto en strategie. En dan is het tijd voor het echte werk: de praktijk.
Vrijdag – de eerste meters op de Nordschleife
Het team zet een BMW 128ti klaar: voorwielaandrijving, dus vertrouwd terrein. Gas erop!
We moeten acht ronden rijden met een instructeur. De eerste vier gaan we in een groepje achter de instructeur aan. Daarna splitst het groepje en gaan we in hoger tempo verder. Mijn instructeur ziet dat het tempo er goed in zit en besluit dat we na twee snelle ronden al klaar zijn voor het vrije rijden. Een fijn compliment!
De baan is aanvankelijk rustig, maar verandert snel in een testparadijs met auto’s uit alle klassen. Je rijdt je eigen lijnen, maar moet constant in de spiegels kijken en ruimte maken – een flinke uitdaging. Tussen 11.00 en 14.00 uur mag ik solo rijden. De opdracht: minimaal acht ronden, don’t crash! Alles loopt soepel en om 13.00 uur heb ik ze erop zitten en stap ik al over in onze eigen BMW 330i voor extra testtijd.
Permit binnen – klaar voor de race
Om 14.00 uur haal ik mijn permit op. Missie geslaagd! De rest van de dag benut ik voor extra kilometers in de raceauto – kostbare meters richting de eerste échte race van het seizoen.
Kwalificatie
Het is zaterdag en tijd voor de kwalificatie. We zijn met drie rijders en hebben twee uur op de klok – genoeg tijd om het juiste moment te kiezen. Piet-Jan trapt af en rijdt ons naar een voorlopige P1. Daarna stapt Marius in, maar zijn ronde valt samen met een Code 60, waardoor hij zijn tijd niet kan verbeteren.
Dan is het mijn beurt. Tijdens de trainingen kom ik nog ruim 15 seconden tekort ten opzichte van mijn teamgenoten, maar ik heb hun onboard-beelden bestudeerd en voel me goed voorbereid.
Ik krijg twee ronden: één om in het ritme te komen en één snelle ronde. Het zit mee: ik heb bijna geen verkeer en dus vrij baan. Ik verbeter onze tijd en zet een snellere ronde neer dan mijn teamgenoten. Wat een geweldig gevoel! Ik was even bang dat ik het tempo niet zou kunnen bijbenen, maar ik zit er direct goed bij. We eindigen op P2 – een prachtige startpositie!
De wedstrijd
Tien minuten na de kwalificatie begint het te regenen. De voorspellingen geven later regen aan, maar op de Nordschleife kan het overal anders zijn. Met info van ons supportteam aan de achterkant van het circuit besluiten we als enige team op slicks te starten – en dat pakt perfect uit. Na één rondes hebben we al 45 seconden voorsprong.
We bouwen die zelfs uit tot meer dan twee minuten, maar kunnen het niet vasthouden. Door een reeks ongunstige Code 60’s slinkt onze voorsprong en als ik instap, liggen we nog nét op P1. Maar aan het einde van mijn eerste ronde hoor ik via de radio: we staan inmiddels 2,5 minuut achter. Dat doet pijn…
Geen reden om het koppie te laten hangen. Ik heb nog ruim een uur en veertig minuten te gaan – alles is nog mogelijk. Gas erop! Ik vind al snel mijn ritme, voel me comfortabel in de auto en kan het tempo flink opvoeren. Geen fouten, alleen maar pushen. Over de radio hoor ik Panti zeggen dat ik op dat moment de snelste rijder in onze klasse ben. Dat geeft een enorme boost!
Halverwege maken we een korte “splash and dash” en daarna stuur ik de auto gecontroleerd richting de finish. We eindigen op P2 – een fantastisch resultaat!
Een weekend om nooit te vergeten
Wat een ervaring. Van het behalen van mijn permit tot het racen in wisselende omstandigheden – alles komt voorbij. Ik leer veel, maak stappen en geniet van iedere minuut op dit legendarische circuit.
Dank aan mijn team, teamgenoten en iedereen achter de schermen. Dit smaakt absoluut naar meer. De volgende race staat al dik gedrukt in de agenda. Ik kan niet wachten om mijn helm weer op te zetten en opnieuw vol gas te gaan.
Via deze link kun je meer foto’s bekijken. met dank aan 1VIER
