De laatste race het dit seizoen, 2x 6 uur racen op het kleine circuit van Croix en Ternois in Frankrijk. Een baan waar ik nog niet eerder ben geweest. Net als elk weekend probeer ik mij zo goed mogelijk voor te bereiden. Helaas is er geen simulatorgame waar het circuit in voorkomt. Gelukkig heb ik wel een aantal YouTube filmpjes kunnen kijken en zo de lijnen van het circuit een beetje kunnen leren. Het is een heel korte baan van slechts 2,1 km. In verhouding tot bijvoorbeeld het circuit van Spa, wat ruim 7 km lang is, een minibaan. Wel is het een heel technisch uitdagende baan.
In verhouding tot eerdere raceweekenden met de C1 is het een kort weekend. Geen vrijdag met trainingen en kwalificatie, maar slechts 1 sessie van 75 minuten op zaterdagochtend om de baan te leren kennen. Deze sessie is ook gelijk de kwalificatie. Deze keer ben ik de laatste die instapt voor deze sessie en ik mag dus een gooi doen naar de snelste kwalificatietijd. De druk staat er best op. Voor het eerst op de baan, slechts een minuut of 20 om de baan te leren kennen en dan moet het ook meteen de beste tijd worden voor de startplaats voor de race.
Uiteindelijk is mijn snelste ronde goed voor de 3e plaats in de klasse en 10e algemeen. De ronde was zeker niet perfect, maar ik ben wel tevreden. Direct na de kwalificatie is de race en ik mag de start van de 1e wedstrijd doen. Er is nog even kort tijd om de auto vol te tanken en mijn ronde te bespreken en dan moet ik gelijk door naar de startopstelling.
Race 1:
De klok begint te lopen met 1 opwarmronde om vervolgens met een rollende start echt te beginnen. Mijn start is goed en ik kan de 3e plaats vasthouden. Ik kom alleen na de eerste bocht klem te zitten achter 2 prototypes. Deze zijn rechtuit heel snel, maar in de bochten niet vooruit te branden. Het duurt even voordat ik ze kan inhalen, maar zodra ik ze heb ingehaald open ik de jacht op nummer 1 en 2. Ik leer de baan steeds beter kennen en mijn rondetijden worden steeds sneller en sneller.
Na een paar rondjes kan ik de aansluiting vinden bij de 2e plaats. In plaats van te vechten om de 2e plaats kies ik er voor om samen met hem snelle rondes te rijden. In gevecht is de kans groot dat je veel rondetijd verliest of erger, je zelfs crasht. Door slim te rijden kom je met endurance het verst.
Samen lukt het heel goed om het gat naar de nummer 4 zo groot mogelijk te maken. Aan het eind van mijn stint zelfs bijna een ronde. ik doe mijn best om zo snel mogelijk te rijden terwijl ik mijn banden bespaar. Ik merk zelfs dat ik sneller ben en dat laat ik hem weten ook. Met een duwtje hier en daar geef ik hem geregeld aan dat hij even moet doorrijden. De uitdaging tijdens de wedstrijd is inhalen van achterblijvers. Er rijden verschillende klassen op de baan en de snelheidsverschillen zijn soms groot. Kom je niet lekker uit dan kan je zo maar een paar seconde verliezen.
Aan het einde van mijn sessie geeft ik de auto over aan mijn teamgenootjes die op hun beurt hun uiterste best doen om zo hard en goed mogelijk over de baan te gaan. gedurende de race nemen we door verschillende pitstopstrategieën diverse posities in de wedstrijd in. Op een moment zakken we terug tot p9, maar racen ons weer terug naar uiteindelijk p6 als de vlag valt. Even leek het er nog op dat het p5 zou worden door een diskwalificatie van een team maar dat werd aangevochten en teruggedraaid. P6, best oké, zeker als je meeneemt dat het voor ons hele team een nieuwe baan is. Nu de auto nalopen en klaar zetten voor de race van morgen, op naar race 2!!
Race 2:
Na een avond en ochtend vol overleg en brainstormen is het raceplan duidelijk. Het heeft ’s nachts geregend en de baan is dus nat. Lastige omstandigheden waarin niemand echt weet wat hij kan verwachten. Bij de start is er een “reversed grid” voor de 1e 10 plaatsen. Wij zijn algemeen als 11e gefinished en starten dus ook op de 11e plaats op de grid. Er is, net als bij race 1, weer een rollende start. Zeker nu het nat is, is dat spannend als je met z’n alle op de 1e bocht afstormt.
De organisatie besluit om een extra opwarmronde te doen zodat iedereen even kan “voelen” hoe de baan is. En dat is het zo ver, de lichten gaan op groen, GAS EROP! Gelukkig komt iedereen goed door de eerste bocht heen en kunnen we opgelucht adem halen. Arno start fantastisch en komt de eerste bochten goed door. Als snel zien we dat ons plan goed werkt. De lijnen die we besproken hebben, zijn de lijnen met de meeste grip. Hierdoor is Arno snel en kan hij al snel naar p2 opschuiven. Hij heeft de gang er goed in en hij heeft zijn 2e plaats stevig in handen.
Ronde na ronde wordt het gat naar p3 groter. Helaas is de auto op p1 nog sneller en kunnen we hem niet bijhouden. Als Yentl instapt voor zijn stint, rijden we op p4. Zoals gezegd is het op deze kleine baan op sommige momenten heel lastig om te gaan met de achterblijvers. Nu helemaal op een half natte baan. Ondanks de lastige stint vanwege de regen en achterblijven kunnen we onze positie redelijk handhaven. We komen we op een 5e plaats binnen voor de pitstop en dan slaat het noodlot toe. Bij het sluiten van de deur na de rijderswissel komt een deel van het veiligheidsnet vast te zitten in het deurslot en wil de deur niet meer dicht.
Er wordt druk geprobeerd het euvel op te lossen maar helaas! Het slot is stuk en gaat het niet meer doen. Ondanks dat je elkaars concurrent bent, is de bereidheid er ook om elkaar te helpen als dan nodig is/kan. Een ander team, dat eerder vlak voor de start van race 2 uitviel, dat van hun auto het deurslot aanbied te gebruiken. Super natuurlijk. Wel een reparatie die je zelfden of nooit uitvoert. Als we tijdens de reparatie tot onze onderbroek nat geregend zijn, is de auto na 40 minuten klaar en kan hij de baan weer op.
Met nog 2 uur en 10 minuten te rijden stapt Maarten in en zal ik het laatste uur voor mijn rekening nemen. Als Maarten eenmaal in zijn ritme is, lukt het Maarten om een heel steady pace te rijden. We rijden dan wel helemaal achteraan in de klasse. Na deze pech kunnen we daar niets aan veranderen, maar we willen wel naar de finish.
Met nog 55 minuten te gaan, kan ik instappen. Ik begin lekker. Op onverklaarbare wijze (verkeerd staan in de pitstraat, wat we al het hele weekend doen) krijgen we een drive through penalty en kan ik na mijn 1e ronde direct de pits in. Als ik eenmaal “echt” aan mijn stint kan beginnen voel ik mij direct lekker en counter ik met heel snelle rondetijden. De snelste van dat moment van alle C1 rijders. Ondanks dat we als laatste in de klasse rijden, ga ik er eens goed voor zitten. Ik heb de nummer 2 in de wedstrijd achter mij rijden. Ik ben ruim sneller en trek een gat.
Als ik er echt lekker in zit schuiven er een aantal auto’s van de baan. De baan in door die enorme regen/hagelbui flink nat en dus glibberig. Als de auto’s uit het grind zijn gesleept en hun weg weer vervolgen, blijkt er 1 een olie lek te hebben. Via de boordradio vertel ik al dat dit niet veilig is om te racen en na 10 minuten krijg ik mijn gelijk. De wedstrijdleiding besluit tot een code rood en direct einde race. Echt balen omdat ik pas een minuut of 15 in de auto zat. Een teleurstellend einde van het weekend.
Natuurlijk neem ik ook positieve dingen mee uit dit weekend. Ik heb laten zien dat ik snel een nieuwe baan kan leren. Ik was één met de auto en dat is gedurende dit seizoen steeds meer gegroeid. En ook belangrijk, het was erg gezellig met het team!
Ik kijk al uit naar volgend jaar!
