Eindelijk is het zover. De 24 uur van Spa-Francorchamps. DÉ wedstrijd van het jaar! 100 auto’s aan de start verdeeld over verschillende klassen waarbij er 60 C1-tjes meedoen, een geweldig veld met zeer competitieve auto’s
Als team staan we met 3 auto’s aan de start. Auto 143 met Jochem, Django, Yves en Brent, auto 271 met Maarten, Yentl, Leon en het Portugese koppel André en Ricardo en auto 265 waar ik samen met Tristan, Arno en Fabrice zal rijden.
Vrijdag:
Op vrijdag worden er een drietal trainingen gereden. Voor alle auto’s wordt de rijdersvolgorde bepaald. Op die manier weet iedereen waar hij aan toe is en wordt gezorgd dat iedereen gelijke rijtijd heeft om aan de baan te wennen. Ik mag bij onze auto starten. De baan is vochtig en glad. Het is dus zaak om rustig de rondjes te rijden en de baan te verkennen. De snelle rondetijden komen later wel.
Helaas start het weekend niet goed voor ons team. Tijdens de eerste training als de baancondities nog verraderlijk zijn, gaat het voor auto 143 en 271 mis en raken ze van de baan. De schade is behoorlijk en we hebben de rest van de dag nodig om deze te herstellen. Gelukkig lukt het om de auto’s op tijd klaar te krijgen voor de technische keuring en kunnen ze gewoon starten aan de wedstrijd. Een topprestatie van het team, echte doorzetters!
Met de schade bij de andere auto’s was het nog maar eens duidelijk dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Wij konden onze sessies verder goed doorkomen. De rondetijden zagen er goed uit en er is dus goed vertrouwen voor de dag van morgen.
Zaterdag:
Bij het begin van de Kwalificatie is de baan nat. Het heeft de nacht flink geregend en het is met de wetenschap wat er vrijdag gebeurd is, lastig. Ook nu geldt dus weer om rustig te starten en langzaam in het ritme te komen. De auto op de baan houden en aan het einde van de sessie proberen om een zo snel mogelijke tijd te rijden.
Al snel voel ik mij vertrouwd en op een bepaald moment rij is samen met onze andere auto, auto 271, een rondje bumper aan bumper een heel strak rondje en komen we al vroeg in de sessie als 1 en 2 op de klokken. Omdat de baan steeds verder opdroogt worden de tijden ook steeds sneller. Aan het einde van de sessie is het Tristan die de laatste gooi gaat doen naar de snelste tijd en die brengt ons op de 4e plaats. Een goede uitgangspositie voor de race. Auto 143 start als 81e en auto 172 start als 79e.
De race:
De start van de race is spectaculair. Tristan neemt de start voor zijn rekening en vecht de eerste ronden om de koppositie. Het is stuivertje wisselen waarbij ze niks schuwen. Alsof het een sprintrace is waar de laatste ronde loopt, knokken ze voor elke bocht en vliegen ze drie dik Eau Rouge in, wat een race! En dan is hij nog maar net begonnen!! De race duurt natuurlijk 24 uur en winnen we deze niet in de eerste 2 uur.
Als ik rond 19.00 uur instap voor mijn stint rijden we op p4. Het is inmiddels donker en het is dus zaak dat ik weer even inkom en ik me goed oriënteer op de baan. Ik start rustig aan mijn stint en bouw de tijden rustig op. Gelukkig heb ik in Portimão al een keer in het donker geracet en ik merk dat is snel weer aan het donker wen.
Met 100 auto’s op de baan is het erg druk. Ik kom al snel in verkeer, maar kan hier goed mee omgaan. Ik haal de een na de ander makkelijk in. Naarmate de tijd vordert en de auto lichter wordt, kan ik steeds snellere rondetijden rijden en tegen het einde van mijn stint ben ik de snelste op de baan. Inmiddels ben ik van p4 opgeklommen naar p1 met een voorsprong op de nummer 2 van 25 seconde. Ik ben erg tevreden over mijn stint en kan bij mijn stop dus met een goed gevoel de auto overgeven. Helaas gaat het met de auto nummer 143 minder goed. Een tik op de kont van een andere auto maakt dat de controle wordt verloren. De impact in de bandenstapel is hard en de schade is enorm. Te groot om de race te vervolgen…
Mijn teamgenoten hebben strakke stints gereden en tegen de tijd dat ik aan de beurt ben voor mijn 2e stint liggen we op p3. We zitten dus erg goed in de wedstrijd. Ik heb het goede gevoel snel weer te pakken. Het rijden in het donker gaat me goed af. Ondanks dat het soms lastig inhalen is, schiet ik snel door het veld heen. Ik stuit uiteindelijk op een snel groepje met c1-tjes en besluit hier lekker achteraan te rijden.
De rondetijden zijn prima en ik kan zo lekker slipstreamen en brandstof sparen. Op die manier kunnen we langer doorrijden en misschien wel een pitstop uitsparen. Als ik aan het einde van mijn stint ben gekomen, heb ik 50 seconde goedgemaakt op p1 en rijden we op de 2e plaats. Ik ben erg tevreden en voel me “ON FIRE”. Ondertussen zit de nacht er bijna op en begint het langzaam licht te worden, tijd om even te gaan slapen.
Als ik ongeveer een uur lig te slapen, wordt ik wakker gemaakt. Het is slecht nieuws. De auto is gecrasht, het is afgelopen!
Even kan ik het niet beseffen, dan slaat de teleurstelling toe, het is over en uit @$#! De auto is binnengebracht in de pits en mijn teamgenoot is voor controle bij het Medical Centre. Later blijkt dat hij gelukkig oké is, dat is natuurlijk het belangrijkste. Balen als een stekker, we lagen op koers om ergens in de top te eindigen. Een ongeluk zit in een klein hoekje, het is niet anders….
Nog 1 auto over:
Met nog 1 auto in de strijd is de dynamiek wel veranderd. Toch hoop ik natuurlijk dat ze het einde halen. Met een start in het achterveld gaat het hen heel goed af. Ze klimmen langzaam door naar de voorkant van het veld en naderen de top 20 van de c1 klasse. Als uiteindelijk het laatste uur ingaat rijden ze op p13, een ongelooflijk goede prestatie. Helaas moet er nog 1 pitstop gemaakt worden om te tanken, voor de zekerheid omdat je niet langs de baan wil eindigen met een lege tank. Als de vlag valt en de 24 uur erop zitten rijden ze op de 19e plaats algemeen en 15e in de c1 klasse en halen ze een p3 bij de junioren. Een geweldige prestatie!
Het zit erop, een geweldig evenement met een enorm vervelende nasmaak. 2 van de 3 auto’s totall loss. Dat is niet fraai. Ik wil het team heel erg bedanken voor alles wat ze dit weekend voor ons betekent hebben en tot dusver voor mij. De ervaring was top en nog beter door ons team. De komende week maken we de balans op en zullen we zien of het haalbaar is om mee te rijden in de PTC Racing cup op het circuit van Zandvoort en tijdens de afsluitende race op het circuit van Croix en Ternois.
Gelukkig weten we inmiddels dat ik heb kunnen rijden bij de PTC Racing cup en hoe!! (voor het verslag klik hier)
Ook is duidelijk dat we met een samengesteld team aan de start zullen staan bij de laatste race van de endurance cup in Frankrijk met de auto 271. We gaan gas geven en zorgen dat we het seizoen mooi eindigen!
