De eerste wedstrijd van dit vreemde jaar zit erop. En wat voor een wedstrijd. met in totaal 150 rijders uit 8 verschillende landen was het een drukte van belang. In mijn klasse, de Rotax Max Senior, waren 54 rijders ingeschreven. Een deelnemersveld van topklasse waarvan een aantal oud en regerend Europees of wereld kampioenen. Het niveau was enorm.
Vanwege de maatregelen rondom Corona was er veel aandacht voor “social distacing” en mondkapjes. Ook waren toeschouwers niet welkom. Het is de eerste wedstrijd van het jaar en de uitvoering is bepalend zijn voor het vervolg van het raceseizoen.
Ook nieuw dit jaar is mijn start. Normaal met ruim gebruikt materiaal start ik nu met nieuwe spullen. Een nieuw frame van het Italiaanse Haase, een nieuwe trainingsmotor, een wedstrijdmotor, een nieuwe monteur en officieel teammember van Oeste Kart, Haase dealer uit België onder leiding van Jo Lambrecht. Normaal zou ik deelnemen aan het kampioenschap van de BMC, maar vanwege Corona is hier nog geen kalender bekend. Ook is onduidelijk of deze er wel komt. Om toch te kunnen starten met wat ik het allerliefste doe, hebben we dus besloten deel te nemen aan de Kick-off 2.0 van de BNL. Een behoorlijke stap hoger.
Woensdag ochtend vertrokken we vroeg, eerste stop mijn nieuwe monteur, Dré ophalen, tweede stop in Breda om nog wat banden op te halen om vervolgens rond 15.00 uur aan te komen in Genk. Snel een plek zoeken voor de caravan en voortent opzetten. Het is prachtig weer, dus dat is erg prettig. De weersvoorspelling voor de rest van de week was erg onduidelijk, maar de kans op regen zit erin. Donderdagochtend start de dag met een mooi zonentje en we kunnen de training beginnen op een droge baan. Voor iedereen is de nieuwe rolverdeling even zoeken, maar de samenwerking met Dré gaat top. In de middag slaat het weer om en is er regen. Regenbanden worden gemonteerd en ik heb er zin in. Regen is een omstandigheid waar ik mij prettig bij voel en goed uit de voeten kan. De kart gaat prima op droog, maar in de regen is hij super. Mede door het nieuwe type regenband. De Mojo W5 geeft veel meer grip dan de Mojo W3 waar we de afgelopen jaren mee reden. Wat mij betreft mag het regenen het hele weekend 😉
Vrijdag:
De dag start droog en ondanks dat er kans op regen is, lijkt deze niet te komen. Vandaag is evenement officieel begonnen. De inschrijving is geweest en er wordt getraind volgens voorgeschreven tijdschema. Vanaf 12 uur moet er getraind worden met geregistreerde banden. De dag verloopt moeizaam, de kart doet niet helemaal wat ik wil en we kunnen de aansluiting niet helemaal vinden. De hele dag schommelen we rond een seconde van de nummer 1 en dat is net even te veel. Wat we ook proberen met de afstelling, de tijd komt er niet uit. Met 54 rijders binnen een seconde zijn de verschillen heel klein, drie of vier tiende van een seconde scheelt al 10 plaatsen… het zit allemaal erg dicht bij elkaar, frustrerend dus dat we het niet goed krijgen. Tot laat in de avond proberen we te bedenken waarom het niet wil, om uiteindelijk laat alsnog te beslissen om even terug te gaan naar de basis. Dus zaterdag een uurtje eerder op en sleutelen aan de kart.
Zaterdag:
De dag begint vroeg, omdat het vrijdag niet ging zoals gewenst, starten we met het aanpassen van de afstelling. Niet helemaal een gok, want deze afstelling is bij eerdere trainingen goed geweest. Al tijdens de warming up blijkt dat dit een goede keuze is. De kart voelt zeker beter, maar er moet nog wat gevonden worden. Het verschil naar de kop is 1,1 seconde en dat is te veel. Met kleine aanpassing aan de afstelling en een ander tandwiel starten we de kwalificatie in de hoop dat dit het verschil maakt. Helaas, helaas, na de kwalificatie blijkt het gat groter geworden en groeit het raadsel. Met 1,2 seconde start ik beide races vanaf de 17e startrij en dat is niet wat ik had verwacht. Ondanks dat het een sterk startveld is, had ik mij meer naar voren verwacht. Iets was er niet goed, maar ik kan het niet aanwijzen. Even heb ik het gevoel dat de wedstrijdmotor minder goed werkt dan mijn trainingsmotor. Na overleg met Dré wordt de motor gecontroleerd, de koppeling moet eraf en dan blijkt dat deze niet goed gemonteerd zit. Een bout is afgebroken en 2 zijn er los getrild. De koppeling was dus het probleem en ik heb geluk dat er niet van alles is stukgelopen. Gelukkig is er tijd genoeg om het probleem te verhelpen al geeft dit wel een aantal zorgelijke blikken.
Race 1:
Na het verloop van de dag en de problemen die ik heb gehad, start ik achterin. Als ik maar niet laatste wordt, was een van de gedachtes die door me heen gaat. Met 36 fanatieke karters de eerste bocht in, hopen dat ik er goed doorheen kom, was de tweede. Vol gas en zien waar ik terecht kom!!
De spanning stijgt als we on de lichten komen aanrijden, groen, gasss, ik kom de eerste 2 bochten goed door en pak een paar plaatsen, na de eerst volle ronde lig ik 22e. Met een start vanaf de 33e plek top. In eerste instantie kan ik goed meekomen, en win ik nog een plek doordat andere tegen elkaar aanrijden. Ik zit goed in de wedstrijd en het racen is erg close. Als ik niet aanval wordt ik aangevallen. Het lukt de eerste ronden goed om mijn plek te houden, maar langzaam ontstaat er een treintje achter mij en is het moeilijk om “de deur” dicht te houden. Ik kom uiteindelijk als 26e over de finish, maar omdat ik in de openingsronde een crash niet helemaal kon ontwijken had ik een “klikbumper”(met nog 11 andere). Dit betekende helaas een tijdstraf van 5 seconde en dat maakte dat ik als 30e werd gekwalificeerd. Balen! Maar het positieve was dat het veel beter ging dan eerder op de dag. De kart voelde goed, de motor was goed. Het gat met de kop was nog maar 0,8 seconde en dit was veel beter (bijna 0,5 seconde) dan tijdens de kwalificatie. Én er waren een aantal duidelijke leermomenten die ik zeker meeneem. Op naar race 2.
met dank aan @kartphoto
Race 2:
Ook race 2 start ik vanaf de 33e plaats. Met het vertrouwen dat het starten en positie kiezen in race 1 goed ging, ben ik er helemaal klaar voor. Volle bak de eerste bocht in en gaan! Ook nu lukt het weer om in de eerste paar bochten plaatsen goed te maken. Na 1 volle ronde lig ik weer op plek 22 en ook nu kan ik goed meekomen. Met de les van de vorige race ben ik vastberaden om “de deur” dicht te houden. De eerste rondes kan ik mijn plek goed vasthouden en kan ik zelfs aanvallen. Na het begin van de race was het doel om zoveel mogelijk rijders achter me te houden terwijl ik onder hoge druk sta. De hele race blijft het gat achter me redelijk het zelfde tot de laatste 5 ronde waarbij de bandenspanning iets te hoog was geworden nadat een paar karts mij hadden gepasseerd kwam ik al 24ste over de finish. Het is niet genoeg om mij direct te plaatsen voor de pré-finale en finale, maar morgen is er nog een kans met de “second chance heat”. Op de snelste rondetijd is het verschil 0,75 seconde, weer een beetje kleiner geworden. De starts van beide races zijn erg goed, dus je weet maar nooit, we gaan ervoor!
met dank aan @kartphoto
Zondag:
De dag start nat! Het had de nacht geregend, maar helaas blijft de dag toch droog. Even is er bij aanvang van de warming up twijfel, de baan is nat, gaan we de regenbanden gebruiken, zal de race ook een natte zijn?? Zullen we de warming up wel rijden, heeft het zin. Omdat de junioren die voor ons rijden als snel duidelijk maken dat slicks de juiste band is, besluiten we op het laatste moment om toch te gaan rijden, op slicks, voor het gevoel om even te voelen…. Ook op slicks op een natte baan voel ik me goed. Ik heb veel vertrouwen en vind het erg jammer dat de race droog zal zijn…
Second chance heat:
Van de 54 deelnemers zijn er 30 zeker van de pré-finale en finale. 24 kunnen zich nog plaatsen, alles is nog mogelijk. Als de lichten op groen gaan, vliegen we met 24 man op de eerste bocht af. In race 1 en 2 gebeurde hier het een en ander waarvan ik kon profiteren, maar helaas lukt dit nu niet. Ik verlies zelfs een plaats in de eerste volle ronde. Deze win ik ook weer terug doordat iemand van de baan schuift. Er ontstaat een optocht. Het is erg close en er wordt erg hard gereden. In sommige bochten word ik wel 3 of 4 keer aangetikt. Het duurt lang duurt voordat mijn banden goed op temperatuur komen en hierdoor kan ik mijn plek niet goed genoeg verdedigen en verlies ik 2 plaatsen. Met nog 2 ronden te gaan zijn mijn banden top en ineens lijkt het alsof ik een andere kart heb. De wegligging is ineens geweldig en ik kan weer aanvallen op de plaatsen die ik net verloren had. Met grote snelheid loop ik weer in, maar helaas valt de vlag. Ik finish als 17e en wordt als 21e gekwalificeerd vanwege een “klikbumper”. Helaas niet door naar de finale races, maar daarvoor is het gat nu te groot.
met dank aan @kartphoto
Het zit erop, het was een geweldig weekend. Het niveau is enorm hoog en ik heb weer veel geleerd. We hebben diverse zaken die we mee kunnen nemen en waar we ons de volgende trainingen op kunnen richten.
De komende dagen zullen we de balans opmaken en beslissen aan welke wedstrijden we kunnen deelnemen. Zodra dit duidelijk is zal ik dit uiteraard direct laten weten.
Wordt vervolgt…
