Donderdag aan het einde van de middag kwamen we aan op het circuit van Spa. Behalve het personeel van de kartbaan was er niemand. We konden dus een mooi plekje uitzoeken om de caravan neer te zetten. Nog even en dan zou het echt gaan beginnen, vrijdag en zaterdag trainen en zondag dan de laatste wedstrijd. Ondanks dat er een voorsprong was in het kampioenschap waren de zenuwen merkbaar.
Vrijdag ochtend begonnen we vroeg. Omdat er nog niemand was had Calvin de baan helemaal voor zichzelf. Het had de nacht geregend en de baan was dus nat. Het zou de hele dag door regenachtig zijn, dus regenpak aan en gas. Ook voor zondag was de voorspelling dat het zou regenen. Een betere voorbereiding kon dus niet. Vanaf het begin van de dag tot het einde van de dag ben ik op zoek geweest naar de juiste afstelling. Ondanks dat een natte baan altijd verraderlijk blijft is het me goed gelukt. We eindigen de dag met het nalopen en schoonmaken van de kart. Klaar voor de volgende training.
Ook zaterdag morgen was ik er vroeg bij, om 9 uur was ik er klaar voor en kon ik de baan op. Het was droog en het zou tot een uur of 15.00 droog blijven. Dus snel de baan op en zoeken naar de ideale afstelling mocht het zondag toch droog weer zijn. Vrijdag ging het vooral om het weer leren kennen van de baan en vinden van het goede ritme, vandaag kon ik mij volledig richten op hard gaan. Niet elke verandering die we toepaste was een verbetering, maar zoals altijd eindigde we met een goed gevoel en een nat pak, want eerder als geplant begon het te regenen. Op zich prima omdat we nu konden controleren of de afstelling van gisteren de goede was. Met nog een aantal aanpassingen eindigde we de dag met een goede afstelling en dus goede moed voor de wedstrijd.
Zondag:
Het was weer een nacht met veel regen, de baan was nat en er waren behoorlijk wat plassen. De dag begon met een rondje wandelen over de baan om te zien waar wel en geen water stond en om te voelen waar de grip wel en niet lag. Na de rijdersbriefing was het tijd voor de vrije training. De baan was nat en dus werden de nieuwe regenbanden gemonteerd. Regenpak aan en gaan. Rustig beginnen en zien waar de grip lag en vooral waar niet. Aan het einde van de training zat ik niet bij de snelste maar had ik wel een goed gevoel. Dus met vertrouwen naar de kwalificatie.
In de vrije training hadden we de nieuwe regenbanden al gemonteerd. Als regenbanden nieuw zijn, is er altijd het eerste laagje wat de band glad maakt. Omdat ik dit er dus al had afgereden kon ik meteen vol aan de bak. Lange tijd leek het erop dat ik de pole te pakken had. Toch eindigde ik 3e. Omdat een van de jongens voor mij de verkeerde regenband had gemonteerd, moest hij achteraan starten en mocht ik uiteindelijk de race als 2e starten. Na de vrije training had ik nog een klein probleem met mijn ketting. Voor de race hebben we deze en de beide tandwielen vervangen om niets aan het toeval over te laten. Nog een laatste check van de kart en nog een lekker broodje en dan op naar race 1.
Race 1:
Bij de start van elke race is er altijd spanning aanwezig. Zeker de vorige race na de slechte race van Berghem. Nu leek de spanning wel minder, uitrijden was voldoende om het kampioenschap te winnen. De trainingen waren goed en dus geen reden voor stress. Toch wilde ik wel winnen en was er toch een beetje spanning. Bij de start van race 1 was de baan nog flink nat, het was dus even opletten bij de start en zorgen dat we allemaal goed weg zouden komen. Ik had een goede start, maar moest toch een klein gaatje laten tot Sturgis op p1 maar kon Bryan goed achter mij 
houden. Het duurde een anderhalve ronde voordat ik goed in mijn ritme kwam en vlak achter Sturgis kon aansluiten. Het was zoeken naar een kans maar in de regen was dit niet eenvoudig. In de 6e ronde zat ik zo dicht op zijn bumper en zag ik een gaatje na de lange doordraaiende bocht in het middenveld. Ik remde van best ver in en ik had de plek. P1! Sturgis schrok en verzoop zijn motor door de vroeg en te veel op het gas te gaan om te compenseren. Het duurde hem 2 ronden voordat hij dit probleem had opgelost. Met een concurrent uit de weg had ik bij de senioren een ruime voorsprong op de nummer 2. Uiteindelijk kwam ik over de finish met ruim 12 seconde op Daniël. Wel had ik Bryan tijdens de race vlak achter mij rijden. Dit gaf toch de nodige druk omdat ik per se voor hem wilde blijven. Het lukte Bryan niet om een aanval te plaatsen en won ik uiteindelijk dus de 1e race. Heel heel blij!
Race 2:
Bij de start van de race verloor ik een plek, Daniël had een mega start en vloog wekelijk tussen iedereen door. Ik on gelukkig achter hem aanpikken. De omstandigheden waren lastig, de baan was nat maar het regende al een tijdje niet. Er kwam een droge lijn en dat maakte het voor de banden erg zwaar. In de 2e ronde verloor ik weer een plek, Sturgis kwam van achter als een komeet naar voren geschoten. Toen hij Daniël inhaalde probeerde ik aan te haken, maar dit lukte niet. Een ronde later pakte ik de plak van Daniël en lag ik weer 2e. In race 1 kon ik goed bijblijven en uiteindelijk kon aanvallen, nu lukte het niet om bij te blijven. Ik probeerde de banden te koelen, maar voelde dat ze hard aan het slijten waren. Toch reed ik ruim harden dan de nummer 3 en kon ik de race gecontroleerd uitrijden. P2, missie bijna volbracht. Nog 1 wedstrijd, ook 2e worden betekend niet alleen Nederlands Kampioen maar ook dag winnaar!
Race 3:
De 2e race eindigde met een hele droge baan en de temperatuur in de banden was te hoog. Hierdoor was het beste van de regenbanden was er af. Voor race 3 maakte we ons dus een beetje zorgen. Het begon weer te regenen en flink ook. Spannend…… op de baan blijven en de race finishen was het belangrijkste en daar ging ik voor.
Bij de start kwam ik redelijk weg, en we knalde met zijn alle op de eerste bocht af. Natuurlijk kon dat niet goed gaan en dat ging het ook niet. Voor mij spinde Daniël en gaf Rick mij een beuk. Via het grind kon ik de baan weer op en lag ik vierde. Blij dat ik door was omdat achter mij Daniël grotere problemen had. Het ging steeds harder regenen en het was met deze slechte banden heel moeilijk om op de baan te blijven. Met regelmaat had ik last van aquaplanning. Voor mij reden Sturgis, Frank en Ryan. Sturgis was de enige senior en dus lag ik 2e en dat was het doel. Omdat de omstandigheden dus erg moeilijk waren, wilde ik geen risico nemen. Ik besloot me te concentreren om op de baan te blijven en gewoon uit te rijden. Naar het einde van de race kwam Daniël nog wel dichtbij, erg dichtbij zelfs. Het lukt mij om hem op te vangen en te verdedigen en samen reden we over de finish. Een enorme kick ging door me heen, ik had het, het was klaar, ik had gewonnen, YESYESYESYES!!
In de uitloopronde kreeg ik de vlag en mocht ik een ereronde rijden. Een ronde waar ik lang aan had gedacht. Tjee, wat was die vlag zwaar, een ronde lang met 1 hand en een spekgladde baan…. Ik was super trots, het is gelukt!! Ik had de dag gewonnen en het kampioenschap.
In de kantine was de prijsuitreiking, hier kreeg ik de beker voor de dag. Voor de beker van het kampioenschap moet ik nog even wachten….. deze wordt op 12 november uitgereikt.
