Afgelopen zondag 25 februari was het dan zover, de start van het nieuwe seizoen met de eerste wedstrijd bij de BMC in het Belgische Genk “Home of Champions”
Vrijdag morgen vertrokken we richting Genk en rond 13.15 uur kwamen we aan. Eerst inschrijven en daarna de caravan op zijn plaats zetten. Helaas mocht deze niet op da paddock staan maar moest deze op de camping staan. Hierdoor hadden we geen tent en dus geen beschutting tijdens het weekend. Vrijdagmiddag ging het nog wel, maar het beloofde een koud weekend te worden.
Om 14.00 kon ik voor het eerst de baan op. Ik had vorig jaar februari een keer op deze baan gereden, ik moest dus veel rondjes maken om zo de baan zo goed mogelijk te leren kennen. Een baan met lange rechte stukken waar je makkelijk boven de 100 km per uur uitkomt en bochtencombinaties waar je je makkelijk in vergist. Na een aantal sessies had ik de baan redelijk goed gevoel ondanks dat er best nog e.e.a. te verbeteren viel. Helaas werd de laatste run afgevlagd en was het einde dag en dus einde oefening. Voor nu was het dus nog de kart schoonmaken, nalopen en klaarzetten voor zaterdag. Na een lange dag en vooral een koude dag waren we moe en gaar en lagen we op tijd in ons mandje.
Zaterdag:
Zaterdag was anders als we andere jaren hebben ervaren. Natuurlijk waren er de trainingssessies en de technische keuring, maar ook de controle op juist gebruik van het bandenreglement en de inschrijving. Door dat dit voor ons nieuw was verloren we hierdoor 1 sessie rijden wat zonde was omdat we al wat baantijd te kort kwamen. Toen we bij de 1e middagsessie wilde starten hoorde we een raar geluid aan de achterkant van de kart. Nadat we dit hadden verholpen was de sessie voorbij, helaas nog meer verloren tijd. Gelukkig bleek later dat dit het laatste probleem was en kon ik de verdere sessies allemaal rijden. Aan het einde van de dag zat ik met de tijd zo’n 1,5 seconde achter de nummer 1. Er moest dus nog wat gebeuren voor de kwalificatie van zondag. Na overleg besloten we toch nog een paar veranderingen aan te brengen in de hoop dat dit zondag verbetering zou brengen. Verder de kart helemaal nagelopen, schoongemaakt en klaargezet voor de eerste vrije training van zondag.
Zondag:
Om half negen ’s morgens startte de dag met de rijdersbriefing. In de kantine in een zaal werd middels een videopresentatie uitleg gegeven over wie, wat, waar en veiligheidsregels. Tijdens de briefing namen de zenuwen toe, ik kon niet wachten tot we aan de slag konden.
Warming up:
Tijdens de vrije training/warming up kon ik al snel het goede gevoel vinden en reed ik mijn tot dan toe snelste tijd. Nog steeds was dit ruim 1,6 seconde verwijderd van de nummer 1. Ik moest dus behoorlijk aan de bak om dit verschil et verkleinen. Van de 29 deelnemers eindigde ik de warming up als 22e.
Kwalificatie:
Bij de livetiming zag het er gedurende de hele kwalificatie vreemd uit. Ik startte als 3e en eindigde als 4e, echter was dit de volgorde van rijden en niet van tijd. Toch had ik mij behoorlijk verbeterd, met een 55.327 was ik een seconde sneller als de warming up en had ik weer een verbetering van mijn snelste tijd. Ik had mij als 21e gekwalificeerd en het gat was kleiner geworden t.o.v. de warming up en nu nog maar 1,2 seconde. Ik ging dus met goede moed naar de wedstrijd.
Race 1:
Voor de start van de race werden de zenuwen steeds sterker, een veld van 29 deelnemers dat allemaal volgas op het rechte stuk die eerste bocht is. Ik startte dus als 21e en kwam als 26e de eerste ronde door. Ik kon in de eerste rondes nog een beetje strijden en in ronde 4 reed ik mijn snelste ronde. Helaas door een te hoge bandenspanning verloor ik al snel de aansluiting doordat mijn rondetijden terugzakte. Ook was de aanpassing die we gedaan hadden aan het begin van de dag niet helemaal ideaal. Wel kon wel redelijk constante tijden rijden, maar niet snel genoeg. Omdat er hevig gestreden werd vielen er hier en daar nog wat karts uit waar ik weer van kon profiteren. De kop was eraf en ik eindigde uiteindelijk als 22e. Ook nu was dit op de snelste ronde 1,2 seconde van de snelste en was ik daar redelijk tevreden mee. Op naar race 2!
Race 2:
Na race 1 wilde ik in ieder geval iets veranderen aan de afstelling. Wat precies, was moeilijk om te kiezen. Na het bekijken van de banden en overleg hierover besloten we om de spanning in ieder geval iets te laten zakken. Ook veranderde we wat aan de afstelling aan de voorkant. Hopen dat dit samen goed zou uitpakken. Ik startte dus als 22e en uiteindelijk zou ik ook als 22e aan de finish komen. Ik had een goede start en lag even op een 19e plaats. De aanpassing had duidelijk gewerkt, ik kon beter meekomen en ook de veranderde bandenspanning hielp. I.p.v. de piek in rondetijd in ronde 4 lag deze nu in ronde 11 wat in ieder geval zorgde dat ik door de race een prettig gevoel in de kart had. Ik reed de hele race in strijd en dat gaf een goed gevoel. Uiteindelijk kwam ik als 23e aan de finish, vanwege een straf voor een van de karts voor mij, dus toch een 22e plaats in de klassering. Op naar race 3, alweer de laatste.
Race 3:
Bij de start van race 3 was het even schrikken, net nadat we met zijn alle van start waren gegaan, hadden er twee bonje met elkaar op het recht stuk. Een van de twee belandde in het gras en de ander slingerde van links naar rechts. Gelukkig kwam ik hier goed langs en kon ik hierdoor een plekje pakken. Een ronde verder wist ik nog een aantal plekken te pakken omdat de andere voor mij over een glad spoor gleden en naast de baan eindigden. Ik wist net het gladde te pakken waar het geen zeer deed en lag op een 17e plaats. Dat begon lekker. Helaas was dit van korte duur. In de 5e ronde werd ik in de laatste bocht voor het rechte stuk aan de kant gebeukt en stond ik achterste voren. Voordat ik weer was gedraaid reed ik weer achter de groep en dus ik laatste. Het duurde even voordat ik weer in mijn ritme kwam. Hele snelle rondes reed ik niet meer maar toch voelde de kart goed. Ik had niemand meer voor mij die ik kon aanvallen en dus probeerde ik gewoon maar om elke ronde maximaal te knallen. In ronde 14 spinde Frederique voor mij daardoor sloeg haar motor af en kon ik haar nog passeren. Ik finishte de laatste race hierdoor als 21e. Dit maakte dat ik overall als 23e werd geklasseerd.
Het was een bijzonder weekend. Het was erg koud en dat maakte het moeilijk. Ik had slechts 1x eerder gereden op de baan van Genk en ook waren de wedstrijden langer als ik was gewend van vorig jaar. De competitie was van een heel ander (veel hoger)niveau, met coureurs uit vele windstreken uitkomend voor gerenommeerde teams (CRG, Tony, Cosmic, GKS, Pex). Daar komt nog bij dat ik met een chassis rij dat zijn 4e seizoen in gaat met een motor uit 2016 waar de andere uitkomen met nieuwe chassis en nieuwe motoren. Alle reden dus om met een tevreden gevoel naar huis te gaan. Dit is de plek waar ik verder kan leren, een volgende stap kan maken, ik zal er hard voor moeten knokken! Ik heb nu al zin in de volgende wedstrijd, van 16 tot 18 maart a.s. op de kartbaan van Karting des Fagnes!
