Daar gingen we dan, donderdag middag, op naar Berghem voor de laatste wedstrijd van het Nederlands Kampioenschap 4takt Karting, met enorm veel zin en als doel plaats 5 vasthouden!
Net als voorgaande races mochten we bij Adrie Jonk Autoverhuur weer een busje ophalen. Met de laatste voorbereidingen was alles ingepakt en konden we op weg. Bij aankomst een mooi plekje gezocht en snel de boel opgezet en uitgestald zodat we vrijdag de hele dag goed konden gebruiken om te trainen en de baan dus te leren kennen. Het was al weer een tijdje geleden dat ik hier gereden had (26 juni) en het was dus goed om weer even op te frissen. Wat het weer betreft was het nog onduidelijk, de een zei mooi weer, de ander regen…., afwachten dus.
Vrijdag ochtend na een lekker ontbijtje was het met een heerlijk zonnetje wachten tot we mochten starten met trainen, en dan duurt wachten lang. De kart was klaar, nog even baanhuur betalen en gas erop. Tank vol en eerst maar even lekker rondjes rijden. In de ochtend eigenlijk gewoon lekker rond gereden en ’s middags bezig geweest met de afstelling. Met een 53 hoog ging het niet verkeerd, maar wat we ook probeerde, heel veel sneller ging het niet. Wel veel meters gemaakt en dat is positief, op naar zaterdag.
Zaterdag:
Net als vrijdag was het weer heerlijk weer en het beloofde dus weer een mooie dag te worden. Dat is het overigens altijd als ik karten kan! Vandaag 6 sessies van 15 minuten, een mooie gelegenheid om wedstrijd simulatie te doen qua tijd, maar ook hoeveelheid brandstof en bandenspanning. Ook vandaag reed ik vrij vlot 53 hoog, maar ook 
vandaag bleef het een beetje onduidelijk welke afstelling nou het beste was. In een sessie achter kay merkte ik dat ik toch bij een aantal bochten tijd kon winnen, en reed ik naar een 53 laag. Na deze sessie kon ik deze tijden ook rijden zonder een sleep. Blij dat ik een deel snelheid had gevonden. Toch werd het duidelijk dat ik toch nog een seconde moest vinden. Aan het einde van de dag toen alles schoongemaakt was en onderhouden was nog even overleg met Ruud. Omdat we niet helemaal het gevoel hadden dat we de ideale afstelling hadden gevonden samen even doorgenomen hoe de afstelling was en besloten dat we deze houden zoals hij was. Net als in Emmen hadden we weer een adresje om te douchen, dus na het eten even langs de camping voor een verfrissende douche en daarna nog even op de koffie bij Zoet Racing om vervolgens lekker naar bed te gaan en zo fris en fit te zijn voor zondag, Racedag!
Zondag:
De dag begon prima, we hadden besloten de banden van de vorige race te gebruiken. Deze banden waren aanmerkelijk beter en ik trainde dan ook een 0,8 seconde sneller dan zaterdag de snelste tijd, P7. Ik voelde me goed en putte dan ook vertrouwen uit deze training. nog even een laatste check van de kart en ik ben er klaar voor, kom maar op!
Kwalificatie:
Nog even een powernap en dan klaar om er vol voor te gaan. Voor de kwalificatie hadden we afgesproken dat ik me niet zou laten opsluiten achter een andere kart, maar dat ik een vrij rondje zou zoeken, tenzij een van de toppers voor mij zat. Ik zal uiteindelijk in een groepje en het duurde even voordat ik vrije ruimte had. Na een rondje of 6 had ik de snelheid goed te pakken en in rondje 9 reed ik mijn snelste ronde met mijn tot dan toe snelste tijd 51.9 en P10. Ik had mijn PR weer aangescherpt, erg tevreden dus. Ik had gehoopt wat meer naar voren te zitten, maar helaas was ik niet de enige die zich verbeterd had. De top 10 zat binnen 0,4 seconde van elkaar, weer erg close dus! Op naar race 1…..
Race 1:
Start P10. Bij de start van de race kwam ik goed van mijn plek en kon ik mijn plek vasthouden. In de vier ronden die daar op volgde reed ik op de bumper van Frank. Omdat ik Frank niet voorbij kon sloot het groepje achter ons langzaam aan. Als je zelf niet aanvalt dan wordt je uiteindelijk aangevallen en helaas gebeurde het zo en kreeg ik een tik en verloor 4 plaatsen. Twee rondes later won ik weer een plek van Jayro om vervolgens een ronde later(9) weer
een t
ik te krijgen van Milan die vergat te remmen om drie bochten later een duw van Daniëlle te krijgen en weer 3 plekken te verliezen. Wat gebeurd hier allemaal. (Fair rijden??!!) Ik reed inmiddels op P16 en dat was niet wat ik van te voren had gedacht. Toch maar weer het vizier op mijn voorgangers gericht om terug te pakken wat mogelijk is. In ronde 10 pak in een plek en in ronde 12 pak ik 2 plekken terug en kom als 13e over de streep. Echter omdat Milan een tijdstraf krijgt, wordt ik als 12e geklasseerd. Toch nog enigszins de schade beperkt gehouden…. Alhoewel, mijn kart had de nodige klappen gekregen en mijn achterbumper was behoorlijk gehavend. Eerst die schade maar eens herstellen dus! De opdracht vandaag is in de buurt blijven van Rob. Rob eindigde 8e ik 12e, dus voor race 1 missie volbracht. Wel zaak om race 2 beter door te komen.
Race 2:
Start P12. Gelukkig was alle schade redelijk snel hersteld, steunen weer rechtgebogen alleen een gat in mijn bumper. Voor de race met Jayro afgesproken dat we samen door het veld heen zouden snijden als een mes door een pakje boter……… Maar helaas, van te voren goed bedacht alleen werkte het net even anders. Bij het wegrijden de baan op voor de opwarmrondes viel mijn motor uit, het duurde even voordat deze liep en ik moest als een bezetene rijden om op tijd mijn plek terug te nemen voor de start. De groep reed verschrikkelijk hard in de eerste ronde, maar vlak voor de rode lijn was ik weer op mijn plek aangekomen en hoefde ik gelukkig niet achteraan te starten. Bij de start kwam ik weer goed weg en kon mijn plek behouden. De kopgroep reed hard weg en ik zat in een trein van nummer 8 tot 16, 
uiteindelijk kwam ik in rondje 4 tot de bumper van Jayro en wist hem in te halen voor P11, nu op jacht naar Thijs. Ik naderde Thijs en haalde hem in en ik was lekker onderweg tot mijn motor afsloeg achter op het circuit. Snel proberen om opnieuw de motor te starten en dat lukte, balend slaan op mijn stuur omdat ik inmiddels door 6 jongens was ingehaald. Ziek van, maar toch maar weer proberen iets terug te halen…. In de resterende 7 rondes won ik nog 5 plekken terug en heb ik mooie gevechten gehad met Jayro, Daniëlle en Rob. Verdrietig en boos aan de finish… kan er niets meer aan doen, gelukkig voor Rob geëindigd. Op naar race 3, zou die dan beter gaan. Alle pech onderhand al wel gehad! Toch?
Race 3:
Start P13, doel finishen! De problemen met de brandstoftoevoer die ik in race 2 had zijn opgelost. Ik kon dus met een gerust hart aan de race beginnen. Weer een goede start, mooi m’n plek in het midden van de baan en tot we de chicane hadden gehad ging alles goed. Helaas spinde iemand voor mijn neus, toen ik deze wilde uitwijken werd ik hard van achter geraakt en knalde ik er bovenop en ging ik rond… potver daar gaan we weer, weer pech! Achteraan de wagen…. Vol gas met het idee om maar weer te proberen terug te vechten door het veld, kwam ik de een na laatste bocht voor start finish niet goed uit en ging ik vol de banden in. Daar zag ik pas dat ik een kromme stuurstang had opgelopen bij de crash zo even, logisch dat de kart anders instuurde. Snel uitstappen en mijn kart uit het zand trekken, instappen en het gas er weer op. Ik moest en zou de race uitrijden ook al had het achteraan misschien geen zin. Opgeven is geen optie. Met een kromme stuurstang en een schild dat rechtop stond probeerde ik toch de race af te maken. Met een achterstand van heb ik jouw daar(+- 20 sec.) en behoorlijke schade wist ik uiteindelijk nog redelijks snel rond te komen. Kwaad van de pech trapte ik voor wat ik waard was. Omdat mijn schild rechtop stond had ik moeite met kijken en moest ik mij op het rechte stuk optrekken aan mijn stuur om goed te kunnen zien waar ik heen ging, in de bochten moest ik om mijn schild heen kijken om de bocht goed te kunnen inschatten. Een lange en eenzame weg, maar achteraf bleken mijn tijden top. Ik reed hele strakke rondetijden en liep behoorlijk in op de achterkant van het veld. In de laatste ronde reed ik uiteindelijk mijn snelste ronde en met gebalde vuist kwam ik over de finish. 
Het was af, over, afgelopen. Het seizoen zit erop, en omdat we hadden uitgerekend dat als ik de race zou uitrijden ik 5e zou blijven in de stand om het NK, voelde ik mij enorm trots. Na de race, wilde in naar de prijsuitreiking om Kim en Frederique toe te juichen, maar zeker ook alle andere die het podium op mochten. Na de uitreiking zijn we nog even bij de tijdwaarneming geweest om bevestiging te halen van ons rekenwerk. Fantastisch te horen na zo’n teleurstellende dag dat, met of zonder schrapresultaat, ik 5e geworden was. TROTS!!
Toen we bij de tent kwamen bleek de parkeerplaats zo goed als leeg. Omdat het vroeg donker was, moesten we op de tast inpakken. Als laatste reden we weg richting huis, zeker toepasselijk voor deze dag.
