Deze keer vertrokken wij op vrijdag in plaats van donderdag richting Berghem omdat ik een toets week had met de afsluiting van het jaar een sportdag. Een dag minder ter voorbereiding, in afwachting hoe e.e.a. zou verlopen.
ZATERDAG, TRAINING:
De zaterdag begon goed. De eerste rondjes waren er weer om het gevoel en ritme van de baan te krijgen. Na de tweede sessie en een paar veranderingen had ik al snel de goede afstelling gevonden en kon snelle tijden realiseren. Twee weken geleden had ik hier ook getraind en nu was ik bijna 1,5 seconde per ronde sneller. Mede omdat het weer ook anders was. Om te weten of deze tijd voldoende zou zijn, moesten we de concurrentie in de gaten houden. Klokken met de stopwatch in de hand. We constateerde dat ik ruim sneller was op een drietal na van het Team Sodi en zo bleek later, dat ze niet alleen trainden, maar ook mee zouden doen aan de wedstrijd! De tijden die zij reden waren net zo snel of zelfs nog sneller dan die van mij. Het zou dus wel eens een spannende wedstrijddag kunnen worden. Met een aantal aanpassingen kon ik mij na het einde van de dag nog meer verbeteren en dus afsluiten met een goed gevoel. Nu moesten we de kart alleen nog controleren en schoonmaken zodat alles in orde zou zijn voor de wedstrijd.
ZONDAG, VRIJE TRAINING:
Net als bij de vorige race was het plan de training te gebruiken om de nieuwe banden even in te “rubben”. Een paar rondes de baan testen en dan klaar voor de kwalificatie.
KWALIFICATIE:
Omdat de concurrentie ook snel gereden had, was het zaak om deze goed in de gaten te houden. Ik zou na het opwarmen proberen te pushen voor wat ik kon. Via de livetiming zou mijn vader de tijden in de gaten houden en aangeven of het genoeg was. Als dit niet genoeg bleek te zijn, dan zou hij aangeven dat ik verder moest pushen. Uiteindelijk reed ik de hele kwalificatie uit en pakte ik in de veertiende ronde de 2e tijd overall, en de snelste tijd bij de senioren. Missie geslaagd met een goede uitgangspositie voor de race.
RACE 1:
De start verliep niet helemaal vlekkeloos. Bij de vorige races had ik pole en bepaalde ik het tempo. Nu had Roy pole en het tempo dat hij reed was te hard. Waar je normaal in de laatste ronde van je gas af gaat zodat iedereen kan aansluiten (formeren) was het tempo nu zo hoog dat er grote gaten ontstaan waren. Toch werd er door de wedstrijdleiding gevlagd. De wedstrijd was begonnen.
Ik kwam goed weg bij de start. Zodoende kon ik mooi aansluiten achter Roy. Er was meteen een gat geslagen naar nummer drie. Ik zat bijna op zijn bumper en na een beetje bakkeleien in de eerste ronde zag ik kans hem in te halen. In de derde ronde verloor ik deze plek helaas weer aan Roy. Hierna reed Roy langzaam bij me weg. Achter mij, begon Dennis op mij in te lopen. 
In zesde ronde kon ik hem niet meer achter mij houden. Nu lag ik dus derde in de wedstrijd en 2e in mijn klasse. De ruimte voor mij naar Dennis groeide langzaam tot de tiende ronde. Daarna werden mijn tijden steeds sneller en liep ik weer op hem in. In de 10e ronde was het gat ongeveer 2,5 seconde en in de laatste ronde nog maar 0,4 seconde achter. Helaas was de wedstrijd niet lang genoeg en bleef ik steken op plaats 3. Met op de klok 46.658 had ik mijn persoonlijk record gereden maar toch was ik niet helemaal tevreden. Na de wedstrijd nog even overleggen m.b.t. de afstelling. Op de rechte stukken kwam ik wat te kort en dat maakt het aanvallen bij de bochten moeilijk. Op advies van Ruud deden we een kleine aanpassing, waarmee we met goede moed uitzagen naar de 2e race.
TWEEDE RACE:
Bij de startopstelling kreeg Roy problemen met zijn startmotor. Er werd hard gewerkt en geboord, waarna een externe startmotor werd aangerukt. Met een hoop moeite werd zijn kart aan de praat geholpen en hij kon zijn wedstrijd beginnen. Wederom lag het tempo van de formatieronde te hoog. Hierdoor werd door de wedstrijdleiding besloten de wedstrijd stil te leggen en alle coureurs bij elkaar te roepen voor instructie. Dit leverde echter voor Roy en Brain grote problemen op. Beide motoren wilde niet meer starten en werden aan de kant gezet. Einde wedstrijd voor hen.
Nu kwam er een nieuwe opwarmronde. Opnieuw formeren en gas op de plank. Bij de start verloor ik een plek aan Yannick en lag ik derde. Het duurde even voordat ik in mijn ritme kwam, vooral omdat ik toch een beetje geïrriteerd was door het verliezen van mijn plek. Eenmaal in mijn ritme kon ik aansluiten bij Yannick en in de vierde ronde kon ik hem passeren. Ik remde mooi diep aan in de bocht. Die had hij nooit zien aankomen. Terug op plaats twee. Het duurde even, maar langzaam reed ik bij hem weg. Het gat naar Dennis was zo’n 3,5 seconde. Maar net als bij de eerste race kwam ik steeds beter in mijn ritme en kon ik steeds meer pushen. Mijn rondetijden gingen steeds verder omlaag en die van Dennis langzaam omhoog. Doordat ik te lang achter Yannick vastgezeten had kon ik niet helaas niet aansluiten. Op de streep was het gat nog maar 1,4 seconde. Weer had ik mijn persoonlijk snelste tijd verbetert. De tijd van 46.358 en dit was tevens de snelste tijd van de wedstrijd. Sterker nog, dit was de snelste ronde van de dag! Het bracht geen eerste plek maar liet wel zien dat ik lekker op weg was. Op naar race drie voor weer een nieuwe kans.
DERDE RACE:
Driemaal scheepsrecht wordt wel gezegd. Ik had mij dus voorgenomen superscherp te zijn bij de start. En dit lukte ook bij de start. Meteen lag ik iets voor op Dennis, maar helaas kon ik dit niet vasthouden in de eerst bocht. Daardoor kwam ik dus weer op de tweede plaats achter Dennis. In het spoor van Dennis lukte het niet om ver genoeg weg te rijden en in de vierde ronde klampte Yannick aan. Het lukte mij om hem te verdedigen maar langzaam nam de druk toe. Yannick zat steeds dichter op mijn bumper en in de achtste ronde gebeurde het. Na het rechte stuk zat hij zo dicht op mijn hielen dat ik het verstandig vond hem de ruimte te geven achter op het circuit in de haakse bocht. Helaas had hij andere plannen en ramde mij hard. Hierdoor spinde ik en kwam dwars op de baan. Yannick kon mij niet meer ontwijken en reed met zijn kart over mij heen. Raakte mijn helm, met zijn bumper ramde hij mijn schouder en kwam op mijn achterkant tot stilstand. Er ging van alles door mij heen. Toen zijn kart eraf was, probeerde ik nog gas te geven maar mijn motor reageerde niet. Hierop haalde ik mijn kart van de baan en liep richting de baancommissaris. “Ga maar even zitten, zei hij”.
En daarna was alles anders. Ik had pijn aan mijn nek, rug, heup, rechterbeen. Alles deed zeer. Ik kreeg direct hulp en aandacht van de baancommissarissen en er werd besloten om een ambulance te laten komen. Geen risico’s! Nadat de ambulance gearriveerd was, werd ik onderzocht en overlegd met mijn vader wat te doen. Om geen risico’s te nemen op breuken werd er besloten naar het ziekenhuis te rijden voor verder onderzoek. Inmiddels was de wedstrijd stilgelegd en afgevlagd.
Eenmaal in het ziekenhuis werden er foto’s gemaakt en na lang wachten kregen we te horen dat er niks was gebroken. Op dat moment kwam via de mail de uitslag van de wedstrijd binnen, tevens de uitslag van de dag. Ik was evengoed tweede geworden, met maar 1 punt verschil tot de nummer 3. Dat was dan meteen een pleister op de wonden. Via de app gevraagd aan Ruud of hij aan Kay wilde vragen om mijn prijs in ontvangst te nemen. Met een tevreden gevoel konden we nu huiswaarts.
In de loop van de week ontving ik de beker uit handen van Kay. Blij met de 2e plek! Wel heb ik twee weken last van spierpijn gehad, maar daarbij bleef het gelukkig bij.
De schade aan de kart viel gelukkig ook mee. Een paar veertjes, een uitlaatring een deuk in mijn bumper en een gebogen uitlaat. Dat is allemaal goed te maken.
Het weekend eindigde met een knal en een tweede plaats! Nu vakantie vieren en dan op naar het Kartcircuit Pottendijk in Emmen a.s. 27 augustus 2017.
